Quito + Baños, 13 november t/m 20 november

yoho iedereen,
Ik heb net kookles gehad waar ik weer bananenballen heb gemaakt maar nu met andere kaas, was een beetje eentonig maar wel leuk en lekker. Mijn Spaans gaat goed, ik kan nu gemakkelijk een gesprekje voeren met mijn leraar en mensen op straat maar het gaat allemaal nog niet heel diep. Mijn salsa ging goed vorige week, en ik wacht nu af op mijn les van vandaag. Voor de rest ben ik dit naar Baños geweest, en klein stadje in de bergen naast een werkende volkaan, omgeven door regenwoud en met een door een rivier gegraven canyons. Ik ging met de bus, samen met mijn klasgenootje, en kwam vrijdagavond om 8 uur aan waarna we wat waren gaan eten en toen naar een salsa bar zijn gegaan, waar alleen geen salsa maar commerciele poep werd gedraait. De volgende ochtend zijn we gaan wandelen langs een rivier, Rio Verde genaamd, die zich een weg baant door een 50 meter diepe canyon. De wandeling was volgens mij al jaren niet belopen want hoe dichter we bij het einde kwamen hoe langer we in het regenwoud moesten zoeken naar het pad. Het was wel prachtig, we klommen en daalden langs enorme steile bergpaadjes, moesten over hangbruggen lopen terwijl we over de omgeving konden uitkijken, waar overal watervallen langs de canyonwallen de rivier in kletterden. In het regenwoud was het vogelgezang oorverdovend en mooi, en toen we bijna wilden terugkeren omdat we weer eens het pad waren kwijtgeraakt, kwam er een belachelijk fitte man van 80 de berg afgehuppeld om ons zijn huis in de middle of nowhere te laten zien, en ons daarna de weg te wijzen. Toen we bij het einde waren ik ben ik over de canyon gecanopied; ik zat aan twee touwen vast, een aan mijn rug en een aan mijn benen, waaraan ik met 120 km/h over de canyon vloog met mijn gezicht naar beneden. Ik keek mijn ogen uit, ik vloog over voetballende kindertjes, de watervallen, het regenwoud en de canyon. Alleen was ik zo stom om mijn camera niet op te laden en heb ik dus geen foto´s van de twee helft van de wandeling tot en met het canopyen. Mijn klasgenootje heeft wel foto´s maar die komen dus pas wat later. ´s Avonds zijn we naar warme baden gegaan, met water opgewarmd door de vulkaan, wat heel vet klinkt maar dat niet echt was. Het was stampvol en de baden waren niet zoals ik me ze had voorgesteld; waar ik natuurlijk meertjes had verwacht waren het gewone zwembaden en de plaats waar je het water uit de volkaan kon zien spuiten was gewoon een waterpijp waar heet water uit spoot. Toch was het heel rustgevend en chill. Die avond zijn we naar een Hard Rock café gegaan waar we cocktails en shotjes hebben gedronken. De drankjes waren geweldig opgevrolijkt, op de zandkleurige Sexo en la Playa lag een banaan die aan de een kant een sinaasappel penetreerde en waaraan de andere kant twee olijven waren gestoken. Verder hadden ze een Bob Marley shotje, die ze doormiddel van verschillende dichtheden (en kleuren) van de alcoholisch dranken, in de rastafari kleuren maakten. Ze staken de shotjes aan, en terwijl het brandde moest je het in een keer met een rietje leegdrinken, en het was nog lekker ook. Ik had jammer genoeg mijn camera niet meegenomen dus ik kan ook hier geen foto´s van laten zien. Zondag om 9 uur werden we verwacht bij een raftwinkel, waar we helemaal brak en moe aankwamen om daarna de mooiste tocht uit mijn leven te maken. We ontmoeten 2 Amerikaanse meisjes van 25 en een Duits koppel van 30 die met ons, en een begeleider, in de boot moesten. We begonnen in dezelfde rivier waar ik overheen was gezweefd, met de hoge kliffen aan weerzijden, waar de watervallen en grote getalen afstroomde. De kliffen maakten echter snel plaats voor heuvels met regenwoud, maar de hoeveelheden water dat van allekanten de rivier in stroomde was alsnog heel vet. Na deze tocht ben ik gaan slapen, en zijn we in de avond met onze bootgenootjes wat gaan drinken, maar omdat het zondag in Ecuador heel moeilijk is om een biertje te vinden zijn vroeg naar bed gegaan. De volgende ochtend zijn we nog met een taxi naar de top van de aangrezende berg gereden, waar je de volkaan hoorde te zien, maar door de dichte bewolking ging dat niet. wel was er op de top een boomhut waar een schommel aan was gehangen. Schommelend had je een prachtig uitzicht, deels geblokkeerd door de wolken, deels mooi gemaakt door de wolken. Om half 1 namen we onze bus terug, om in een door onweer geteisterd Quito terug te keren om 4 uur, en erachter te komen dat iemand die achter mij in de bus zat onder mijn stoel door mijn tas had opengesneden, gelukkig zat mijn boek voor het gat en hebben ze er niks uitgepakt. toen ik thuis kwam bleek het dat ik toch een nieuwe roommate had gekregen. Een Zwitsers meisje van 29, die heel leuk en relaxd is, en met wie ik gister naar een marktje in Quito ben geweest, helemaal mooi. Dit was het weer voor deze week. Ik heb nog geen plannen voor het weekend, maar misschien ga ik naar Otovalo, Mindo of blijf ik gewoon thuis. Foto´s komen nog + filmpje van het raften.
x Leon